1 februari 2023 heeft om 14.00 uur de herdenking plaats gevonden in het Pestalozzihuis in Heijningen van de 103 mensen die tijdens de ramp zijn verdronken in de Gemeente Moerdijk. Met diverse sprekers, beelden van 70 jaar geleden, muziek door Drumfanfare Showband Heijningen (DSH) en de kinderen van de basisschool ’t Kompas die een lied hadden ingestudeerd. Hierna zijn buiten bij het Watersnoodmonument kransen gelegd. Na de Last Post en twee minuten stilte is de herdenking afgesloten met het defilé van de aanwezigen langs het Watersnoodmonument.
Zoet en Zout water komt overal
Het e-boek Zoet en Zout water komt overal, geschreven door Claudia Koole, is een indrukwekkend e-boek.
De schreeuw van de natuur vond die nacht plaats toen een zware noordwesterstorm samenging met een springtij en springvloed langs de kust van Nederland. Het raasde en ging tekeer als een monster, huizen floten, dijken en muren braken, meedogenloos bulderde het ijskoude water over alles heen, beukte tegen van alles aan. Veel bleef niet bespaard. Te veel offers werden gebracht. Lees verder in dit indrukwekkende e-boek:
Schenking militair baretembleem
Schenking militair baretembleem
Op zaterdag 18 maart 2023 kwam de heer Rini van Dijk samen met zijn vrouw uit Nistelrode de Watersnoodtentoonstelling bezoeken. Ze waren nog maar net binnen of de heer van Dijk viste uit zijn zak een militair embleem. Dit embleem was van zijn vader geweest die had dit embleem op zijn baret gedragen nadat hij ’s zondagsmiddags op 1 februari 1953 door de burgemeester van Nistelrode uit het café was gehaald. Hij kreeg van de burgemeester te horen dat hij zich ogenblikkelijk moest melden bij zijn onderdeel want er voltrok zich een verschrikkelijke ramp in Nederland. Hij spoedde zich naar de kazerne van de Limburgse Jagers in Venlo. Samen met zijn maten van de Limburgse Jagers werd hij naar Fijnaart gebracht om o.a. met zandzaken de ontstane gaten in de dijken te dichten. Op die zondag zijn ze begonnen bij Fort de Hel en zijn daar doorgegaan tot maandagmorgen 6 uur. Zij zijn een aantal weken in het rampgebied werkzaam geweest.
“We hebben af en toe wel eens de verhalen van mijn vader gehoord over het vele dode vee in het water en op de dijken en mensen die het niet hadden overleefd. Dat heeft veel indruk op hem gemaakt. Ik heb nog horen vertellen van mijn moeder dat ze heel hard hebben moeten werken die weken na de ramp. Hij had veel ellende gezien, ze hadden ook dorst en er was bij de militairen een gebrek aan vers water op dat moment. Er waren mensen die wel water hadden, er een slaatje uit sloegen en er de militairen voor lieten betalen. Als het dan over de watersnoodramp ging kwam dat ook altijd wel even ter sprake”.